ผมเขียนบล็อกเก็บไว้อ่านเอง เพื่อบันทึกความทรงจำ
เพื่อบันทึกความคิด เผื่อเอาไปเขียนต่อยอดภายหลัง
นั่นเป็นเหตุให้ไม่โปรโมตใดๆ
แต่ถ้าจะมีใครหลงเข้ามาได้อ่าน ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่
เพราะผมคงไม่เขียนในสิ่งที่เป็นความลับส่วนตัว
แต่บางครั้งอาจเขียนถึงหนัง
และบางครั้งอาจสปอยล์
จึงขอใส่ *Spoiler Alert* เอาไว้สักหน่อย
สำหรับผู้ที่บังเอิญหลงเข้ามาอ่านก็แล้วกันนะ
สิ่งที่ชอบที่สุด นอกจากความผีเปรตของมุขต่างๆ แล้ว
ได้แก่การจบแบบเนี้ย แบบไม่หล่อๆ ไปตามความดีงามตามเดิมๆ
ซึ่งในที่นี่คือ "We must move on."
นาคตายไปแล้ว จะมาอยู่กับคนได้ยังไง
ผีก็ต้องอยู่ส่วนผีสิ มันถึงจะถูก
ไอ้คำว่า "ถึงจะถูก" เนี่ย เจอบ่อยๆ แล้วน่าเบื่อ
มันทำให้เราไม่คิดว่า จะมีความเป็นไปได้อื่นอีกเลย
เพราะถ้าไม่ใช่ "ตามที่ถูก" มันก็ต้อง "ผิด" จบ
ผมคิดว่า ถ้าโต้ง (บรรจง) เลือกจบแบบ
ในที่สุดนาคก็ไปผุดไปเกิด
มากก็ move on (อาจมีการบวชให้) โอ๊ย ดีง้ามดีงาม
หนังเรื่องนี้จะไม่มีเสน่ห์เลย
และผมจะไม่ชอบมันเลย
คือมันอาจทำให้ข้อดีงามในความตลกกลายเป็นศูนย์ไปเลยได้
ในสายตาของผมน่ะนะ
 |
| ยิ่งดู ยิ่งคิดเกี่ยวกับมัน ยิ่งชอบ ซึ่งไม่นึกว่าจะชอบขนาดนี้ด้วย |
เคยได้ยินว่า การสร้างหนังสร้างละคร
เขาต้องยึดหลักว่า ตอนจบเนี่ย
ไม่ว่ายังไง คนดีต้องได้ดี คนชั่วต้องได้ชั่ว
เพราะเขาต้องสอนคนให้รู้ถูกรู้ผิด
ที่สุดแล้ว ทุกอย่างต้องเขาแก๊ป 'ความดีงามเดิมๆ' ไปซะหมด
น่าเบื่อ น่าเบื่อมาก
สิ่งที่ผมเชื่อที่สุดในจุดนี้ของชีวิต
คือความหลากหลายของคนและโลก
ผมเชื่อว่าดีมีได้หลายแบบ
สำเร็จมีได้หลายแบบ
ความสุขมีได้หลายแบบ
ผมเชื่อว่าคนเราก็มีหลายแบบ
และบางทีก็ไม่ต้องมานั่งแบ่งแบบกันก็ได้
ว่าอันไหนดีอันไหนด้อยกว่าอันไหน
ผมไม่เชื่อในการสั่งสอนกัน
ผมไม่เชื่อในการตัดสินกัน
ผมเชื่อว่าคนเราควรเปิดใจกว้างๆ
ผมเชื่อว่า สิ่งที่คนเราไม่ควรยึดติดมากที่สุด
คือตัวเอง
ว่า บาปหนักหนาที่สุดของมนุษย์
ไม่ใช่ราคะ (lust)
ไม่ใช่ตะกละ (gluttony)
ไม่ใช่โลภะ (greed)
ไม่ใช่ความเกียจคร้าน (sloth)
ไม่ใช่โทสะ (wrath)
ไม่ใช่ริษยา (envy)
แต่มันคือ อัตตา (pride)
ไอ้ ego ของคนเรานี่แหละ ร้ายที่สุดแล้ว
และเมื่ออีโก้เป็นพิษขึ้นมา จะสาหัสที่สุด
ทั้งกับตัวเอง ทั้งกับชาวบ้านร้านตลาด
อัตตาเป็นยอดแห่งบาปทั้งปวง
มันหมายถึงความต้องการเป็นผู้ที่มีความสำคัญเหนือผู้อื่น
มันคือการที่เรารักตนเองอย่างมากมายล้นพ้น
หลงในอำนาจและรูปลักษณ์ของตัวเอง
และที่น่ากลัวที่สุด หลงว่าตัวเองเป็นคนดี
อันนี้ต้องไปอ่านหลวงปู่ชาซะสิ
ผมไม่เคยรู้จักหลวงปู่ชา
แต่เจอแค่ประโยคเดียวของหลวงปู่ ผมก็ก้มกราบเลย
หลวงปู่บอกว่า "จงทำดี แต่อย่าติดดี"
จงอยากทำดี
แต่อย่าอยากเป็นคนดี
ให้ทำความดีเพื่อความดี ทำความดีเพราะรักความดี
แต่ไม่ได้ทำเพื่อจะเป็นคนดี
เพราะถ้าเราเป็นคนดีแล้ว
เราจะเป็นทุกข์
ตั้งแต่ได้ยิน wisdom เกี่ยวกับพุทธศาสนามาเนี่ย
นอกจากเรื่อง 'อุเบกขา' แล้ว
ก็มีเรื่อง 'ทำดี อย่าติดดี' นี่แหละ โดนสุด
ขอกราบรัวๆ
No comments:
Post a Comment