เขาก็ไม่ต่างจากเรา เขาก็เป็นคนที่โกรธเป็น
เสียใจเป็น น้อยใจเป็น ทุกข์เป็น หงุดหงิดเป็น
เขาก็น่าสงสารเหมือนเรา และบางที เขาก็ซวยเหมือนเรา
รู้สึกหงุดหงิดกับความซวยของตัวเองน้อยลงได้
โดยการตระหนักให้ได้ว่า
แล้วเราวิเศษกว่าคนอื่นตรงไหนวะ
เรื่องเวรๆ ถึงจะเกิดขึ้นกับเราบ้างไม่ได้
อย่าลืมว่า เราไม่ใช่ข้อยกเว้น
ไม่มีใครทั้งนั้นล่ะ ที่เป็นข้อยกเว้นบนโลกนี้
เรื่องแรกจำได้แม่นว่าอ่านจาก เติมธรรมในช่องว่าง ของพี่เอ๊ดดี้
ส่วนเรื่องที่สอง จำไม่ได้ว่าอ่านจากไหน
จำได้เมื่อไหร่ จะเอามาเขียนไว้
No comments:
Post a Comment