Saturday, March 30, 2013

big diff

ภารกิจสำคัญคือเดินทางไปที่สรรพากรเขต เพื่อรายงานตัว
คือวันก่อนมีหน่วยสวาทมาบุกถึงบ้าน ม่งแม่ตกใจแทบสิ้นสติ
ประเด็นคือ เปิดกิจการใหม่ในรูปแบบบริษัท เขาก็ให้ไปหา
เพื่อไปโชว์หน้า และเล่าว่าเราคือใคร ทำอะไร
และที่สำคัญ มีตัวตนจริงไหม ไม่ได้แอบอ้างนะ ยังงี้
ไปนั่งให้เขาซัก เขาก็เขียนใบคำให้การ เราเซ็น ยิ้ม จบ

แวะไปนั่งรอวิชัยเข้าเมืองด้วยกันที่ไอทีสแควร์
และแวะซื้อขนมไข่เต่า
เจ้านี้ทำอร่อย
และมันทำยังไงวะ
ไม่ร้อนแล้วยังกรอบอยู่เลยอะ






















งานสัปดาห์หนังสือวันแรก
งวดนี้ออกสองเล่ม
พี่หมีหนวดกวดอังกฤษ รวมเล่มจากมันเดย์ล้วนๆ ไม่มีตอนใหม่
และ เหมือนจะเหมือน รวมเล่มจากอะเดย์
อันนี้เขียนใหม่เยอะมาก และเหนื่อยมาก
เล่มนี้นี่คิดว่ามันต้องคนสนใจภาษาอังกฤษจริงๆ ล่ะนะจึงซื้อ
ก็เลยไม่ได้คาดหวังว่าจะขายดีเหมือนเจ็บนิดเดียวฯ
แต่ยังไงเล่มนี้ก็เขียนเองชอบเองมากอยู่ดี
สนุก อยากเขียนยังงี้อีก
ลุ้นให้ขายดีๆ คนชอบแยะๆ >_<



Thursday, March 28, 2013

Tuojiangosaurus

ค้นวิกิเพื่อเขียนหนังสือ ไปเจอข้อมูลไดโนเสาร์ที่น่าประทับใจ
(เดี๋ยว กูเขียนหนังสือเรื่องเกี่ยวกับอะไรนะ)

"เตาเจียงโกซอรัส (อังกฤษ: Tuojiangosaurus; จีน: 沱江龍)
เป็นชื่อไดโนเสาร์สายพันธุ์ใกล้เคียงกับไดโนเสาร์ตระกูลสเตโกซอรัส
มีแผงเต็มหลังและมีหนามแหลมอยู่ที่ปลายหางหลายเล่ม
โดยคณะสำรวจได้ค้นพบในประเทศจีน
ทั้งนี้ ชื่อ "เตาเจียงโกซอรัส" หมายถึง "กิ้งก่าแห่งแม่น้ำเตา" นั่นเอง"

พอรู้ว่าเป็นไดโนเสาร์ที่ค้นเจอในจีน เกิดความรู้สึกสองอย่าง
หนึ่ง แม่งต้องเสียงดังช้งเช้งกว่าไดโนเสาร์พันธุ์อื่นแหงๆ
สอง ของปลอมป่าววะ

แต่ทั้งหมดทั้งปวงคือ ชื่อเท่มาก ประทับใจแค่นี้แหละ

(อีกทีซิ กูเขียนเรื่องอะไรอยู่ถึงได้ค้นมาเจอเรื่องนี้วะ)



หายใจยังไง

ตั้งชื่อตอนประหนึ่งเพลงรัก ประมาณว่าขาดเธอไปแล้วฉันจะอยู่ต่อไปยังไง
เปล่า ความหมายตรงตามตัว กูหายใจไม่ออก
เข้าใจว่าค่าแอร์แพง แต่มึงเปิดพัดลมให้ก็ยังดีนะอีศูนย์สิริกิติ์
มึงเข้าใจว่าประเทศไทยเราอยู่ในเขตอาร์กติกหรือเปล่า
ที่บ้านทำแผนที่หรือลูกโลกใช้เองเหรอสัด

วันนี้ (พุธ 27) มาเซ็ตบูธงานหนังสือวันที่หนึ่ง ว่าด้วยการก่อสร้าง
พรุ่งนี้เซ็ตบูธวันที่สอง ว่าด้วยการจัดหนังสือ
รู้สึกตื่นเต้นดี๊ด๊าน้อยกว่าที่เคย สันนิษฐานว่าเกิดจาก
หนึ่ง ยังไม่ยื่นภาษีเลย มันค้างคาใจ
สอง หนังสือใหม่ของผมยังไม่มาให้เห็นเล่มนึง ('เหมือนจะเหมือน')
สาม กูร้อน



Wednesday, March 27, 2013

Solitaire

Solitaire เป็นเกมสิ้นคิด และดูเหงายังไม่พอ ยังดูโง่อีกด้วย
คือมึงหาเกมที่ใช้ทักษะมากกว่านี้มาสันทนาการตนเองไม่ได้แล้วเหรอ
แต่เล่นไหม เล่น ชอบด้วย มันไม่เครียดดี
แต่พอเล่นไปนานๆ มันก็เริ่มจับทริคอะไรได้หลายอย่าง
ทำให้เล่นได้เร็วขึ้น และรู้ว่าทำยังไงโอกาสชนะจะมากขึ้น
แต่ก็ไม่ได้ช่วยการันตีว่จะชนะเสมอไปหรอกนะ

ไปโหลดไอ้นี่มาเล่นในไอแพด สนุกดี ฟรีด้วย (Solitaire Blitz)
ของค่าย PopCap อะ น่ารักดีนะ


escape key

กุญแจสำคัญเมื่อต้องการหลบหนี คือมึงจงหนีไปเงียบๆ
ซึ่งน่าจะเป็นสิ่งที่ทำยากในสมัยนี้ ที่ต้องมีการทวีต มีการอัพเดตสเตตัส
มีการแชร์โลเกชั่น มีการเช็คอิน และมีการแบ่งรูปให้คนดูทางอินสตาแกรม
แต่ผมก็ทำได้ เอ่อ เกือบทุกข้อ เพราะเผลอตัว
ตอนไปเดินตลาดอนุสารดันถ่ายรูปลงอินสตาแกรมไป
ปรากฏมีชาวพื้นเมืองมาคอมเมนต์ว่า
เห็นผมขี่มอเตอร์ไซค์อยู่แถวกาดหลวง
โลกไม่เคยแคบได้ขนาดนี้มาก่อนจริงๆ






















นอกนั้นตอนนี้เลิกเกือบหมดแล้ว ทวีตเลิกไปนานแล้ว เช็คอินไม่เคยเช็ค
เฟซบุ๊กก็โพสต์แต่เรื่องงานเป็นส่วนมาก
ตอนนี้ชอบอินสตาแกรม เล่นเงียบๆ คนน้อยๆ ไม่มีดราม่า
ดูรูปกันไป ชอบก็ไลค์ แล้วจบ สงบสุข

ช่วงนี้เขียนหนังสือบันทึกการเดินทางในญี่ปุ่น ที่ไปมา 22 วันเมื่อปลายปีก่อน
โดยเขียนเป็นรูปแบบบันทึกรายวัน เขียนไปเขียนมา
เลยคิดถึงการเขียนไดอะรี่ออนไลน์
ว่าแล้วก็กลับมาเขียนที่บล็อกสปอต
(ที่มีอยู่แล้ว แต่ไม่ได้เขียนมาหลายปี) กันง่ายๆ ยังงี้แหละ

คำถาม ถ้าเขียนไปเงียบๆ แบบนี้โดยไม่บอกใคร
ชาวบ้านเขาก็ไม่เห็นใช่ไหม
หรือกูเกิ้ลจะเป็นธุระ เจ้ากี้เจ้าการบอกคนอื่นให้เอง?

ปกติไม่แดกหมู แต่วันนี้แดกหมู ก็หมูมันหอม สอยซะ
หมูทอดหนึ่งถุง เออ อร่อย เอาไว้กลับไปใช้ชีวิตปกติที่กรุงเทพ
ค่อยเข้าสู่โหมด 'กินแต่สัตว์น้ำ' กันใหม่อีกครั้ง